Tasja Van Rymenant. Wannabe-hippie-nomade, maar stiekem binnenin een eeuwige huismus. Zoekt permanent naar rust in haar hoofd, een goeie pizza of yummy thais eten. Maakt tijd voor eindeloos bakken, ijsjes maken en nieuwe projecten verzinnen. Voert ze zelden uit. Is altijd te eerlijk, maar wel eeuwig koppig. Woont met haar lief en golden retriever in een oud krot dat ze samen renoveerden tussen de appelboomgaarden. Denkt vandaag dat ze een boerderijmeisje is in haar moestuin wanneer ze frambozen plukt. Staat volgende week te wandelen en vloeken op een bergtop in de ardennen. Dobbert binnen een maand toch liefst met wind in de haren en zongebruinde huid op zee. Zoekt vooral zichzelf en weet nooit wat ze wil, maar doet een poging om te doen wat op een exact moment goed voelt en houdt intuitief vast aan het vangen van gevoelens via illustraties en foto’s. Is het liefst van alles onzichtbaar, maar dat blijkt niet zo praktisch als fulltime freelancer.
Is een grote dromer en een snelle lever, maar wel een laatbloeier. Altijd optioneel, nooit absoluut. Denkt veel te veel. Komt ooit waar ze wil zijn, als ze weet waar dat zal zijn. Staat vaak met haar voeten stil wanneer haar hoofd verder rent. Beseft dat dat voor evenwichtsstoornissen zorgt. Doet sinds 1988 dus ook maar wat, maar wel met passie, en soms met angst. Heeft eindelijk wel door dat alles in golven komt.
Ochtendmens. Ontbijtfanaat. Heeft heel veel stilte nodig. Houdt niet van schoenen. Trotseert de wereld dus het liefst op blote voeten. Houdt wel van de zon, desolate plekken, warmte, eilanden, water, eindeloos lang rijden en stormen. Denkt dat de wereld vroeger beter was. Is gefascineerd door haaien (ja, ik ben die idioot die vijf uur lang geboeid haaienvideo’s kan bekijken.)
Doet sowieso elke dag een nieuwe poging tot ‘minder’ in plaats van ‘meer’.
Soms gelukt, soms niet.
