de kleine tranen. de regendruppels op de ruiten. de zoete smaak van dat appelgebak met kaneel op zondagochtend. het gevoel van zout zand op zongebruinde huid. van verse eieren rapen in de tuin met de hond op je hielen. de blik van hem naar haar. de eerste aardbeien van het jaar en sap dat over je kin druipt. de vrijheid van wind in je haren. de geborgenheid van wakker worden tussen geluk. de dingen die oprecht zijn. die het leven van elke dag laten zijn wat het gewoon is, zonder meer. zonder veel. gewoon puur.

 

ik laat u graag thuiskomen in mijn beelden.

kom, zet u, kijkt ffkes rond.

 
 
 
 
 
 
 

“geeft het liefst een houvast voor later. een subtiele pauze van een moment in de tijd zoals het is, zodat je later altijd terug kan blikken naar een gevoel”